تأثیر win۵۵,۲۱۲-۲ بر یادگیری وابسته به وضعیت مورفین در مدل یادگیری اجتنابی مهاری

چکیده زمینه و هدف: کانابینوئیدهای درون زاد و مواد اپیوئیدی هر دو به مقدار زیاد در مغز بیان می شوند و نقش مهمی در تعدیل فرآیندهای عصبی برعهده دارند. در این مطالعه نقش احتمالی سیستم کانابینوئیدی هیپوکامپ پشتی بر روی فراموشی القاء شده با مورفین و یادگیری وابسته به وضعیت مورفین در موشهای سوری نر مورد بررسی قرار گرفته است. روش بررسی: در این مطالعه تجربی از 255 سر موش کوچک آزمایشگاهی نر نژاد nmri استفاده شد. نمونه ها پس از بیهوشی در دستگاه استریوتاکسی قرار گرفتند و کانول گذاری دو طرفه در ناحیه ca1 هیپوکامپ پشتی انجام شد. بعد از طی دوره بهبودی هفت روزه، آزمون رفتاری با استفاده از دستگاه یادگیری احترازی غیر فعال آغاز شد. در این مطالعه مورفین به عنوان آگونیست گیرنده اپیوئیدی و win55,212-2 به عنوان آگونیست گیرنده کانابینوئیدی استفاده شده است. یافته ها: تزریق درون صفاقی مورفین بلافاصله بعد از آموزش به صورت وابسته به دوز تثبیت حافظه اجتنابی مهاری را در حیوان کاهش داد (01/0p<). فراموشی القاء شده با تزریق بعد از آموزش مورفین با تزریق همان مقدار مورفین قبل از آزمون اصلاح می گردد (001/0p<)، که به این حالت یادگیری وابسته به وضعیت گفته می شود. تزریق قبل از آزمونwin55,212-2 به ناحیه هیپوکامپ پشتی فراموشی القاء شده با مورفین را به حالت عادی برمی گرداند (001/0p<). نتیجه گیری: این یافته ها نشان می دهند که گیرنده های کانابینوئیدی ناحیه ca1 هیپوکامپ پشتی نقش مهمی در فراموشی القاء شده با مورفین و یادگیری وابسته به وضعیت مورفین بازی می کنند. کلید واژه ها: کانابینوئیدها، مورفین، یادگیری اجتنابی مهاری وصول مقاله: 25/11/89 اصلاحیه نهایی: 21/2/90 پذیرش مقاله: 15/6/90